هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مجازی مهارت‌های ابراز وجود و حلّ مسأله در قالب‌های قصّه و نقّاشی بود. این پژوهش، آزمایشی از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه ی سوم ابتدایی شهرستان کرج در سال تحصیلی 1400-1399 بود. 34 نفر از این دانش آموزان به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص داده شدند. برای ارزیابی اثربخشی آموزش، از پرسش نامه‌ی مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت فرم کودکان (SSRS) و پرسش نامه‌ی حلّ مسأله ی لانگ و کسیدی (PSS) در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. برنامه‌ی مداخله در 13 جلسه‌ی 45-30 دقیقه‌ای سه بار در هفته برای گروه آزمایش برگزار شد؛ درحالی‌که گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکردند. به‌منظور تحلیل یافته‌ها علاوه بر آمار توصیفی مانند (میانگین) از آمار استنباطی مانند (آزمون t و تحلیل کوواریانس چندمتغیره) هم استفاده شد. یافته‌های حاصل از کوواریانس نشان دادند که آموزش ابراز وجود و حلّ مسأله در قالب‌های قصّه و نقّاشی به کودکان اثربخش است (با سطح معناداری 0/05). علاوه بر معناداری نمره‌های ابراز وجود و حلّ مسأله به‌تنهایی، نمره‌ی مهارت‌های اجتماعی هم به‌طور کلّی افزایش یافت. براساس یافته های پژوهش می‌توان از قالب‌های قصّه و نقّاشی برای افزایش مهارت جرأت‌ورزی، حلّ‌مسأله و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان بهره جست.

حلّ مسأله ابراز وجود قصّه نقّاشی آموزش مجازی