پژوهش حاضر با بررسی مقایسه ای عدالت توزیعی از دیدگاه هنری ژیرو و علامه جعفری با بیان دلالت تربیتی آن می باشد. این پژوهش از نوع مطالعه تطبیقی، که در آن از مطالعات کیفی استفاده گردید و پژوهشگر در شروع کار، به بیان کلیات پژوهش، یعنی اهمیت عدالت در زندگی و اجتماع پرداخت و با طرح ادبیات تحقیق، به بیان مبانی نظری پژوهش از منظر دو دیدگاه هنری ژیرو و علامه جعفری، که شامل تحلیل مفهومی عدالت و عدالت توزیعی و تأثیر آن در جامعه اقدام نمود. در روش‌شناسی پژوهش از روش، توصیفی_تحلیلی و تطبیقی استفاده گردید؛ که با استفاده از الگوی بردی و با روش اسنادی وکتابخانه ی، اطلاعات موردنیاز جمع‌آوری گردیده و مورد ارزیابی قرار گرفت. جامعه آماری ما کلیه کتاب ها و مقالاتی هستند که در خصوص عدالت توزیعی از دیدگاه هنری ژیرو و علامه جعفری و دلالت های تربیتی این دو منظر نگاشته شده اند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر دیدگاه هنری ژیرو درباره عدالت توزیعی بر این باور است که زمین و منابع طبیعی به‌طور طبیعی متعلق به همه انسان‌ها هستند او معتقد است که دولت باید از اجاره زمین و درآمد حاصل از آن برای تأمین هزینه‌های خدمات عمومی استفاده کند تا بتواند به‌صورت عادلانه از همه حمایت کند. دیدگاه علامه جعفری درباره عدالت توزیعی این است که طبیعت آدمی دارای احساسات و عواطف متنوعی می‌باشد. این پدیده‌ها با نظر به انگیزه‌ها و نتایج و ماهیتی که دارند، مشمول قوانین معینی هستند، تخلف از آن قوانین، ستم، و رفتار مطابق آن‌ها عدالت است. وجدان و جاذبه‌های اخلاق با نظر به ابعادی که دارند، پیرو قوانین ثابتی هستند، رفتار مطابق آن‌ها عدالت و انحراف از آن‌ها، یا بی‌توجهی در برابر آن‌ها ستم و ستمکاری می‌باشد. نگاه ژیرو به مسائل انتقادی و رویکرد گفتمان است اما نگاه علامه جعفری اعتدالی می باشد.

عدالت توزیعی هنری ژیرو علامه جعفری دلالت تربیتی