دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : جاسم بهرامیان* ¹

چکیده :
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی امید‌درمانی برکیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دارای اختلال استرس پس از سانحه ناشی از کرونا ویروس انجام شد. این پژوهش یک مطالعه با بهره‌گیری از طرح نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دارای اختلال استرس پس از سانحه ناشی از شیوع کرونا ویروس تشکیل دادند که به هسته مشاوره اداره آموزش و پرورش شهر سمیرم در بهار و تابستان سال 1399 مراجعه نموده‌بودند. نمونه پژوهش شامل 30 دانش آموز بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت یک ماه با روش امید درمانی آموزش دید. داده ها با کمک پرسشنامه های کیفیت زندگی فرم کوتاه (QOL) و بهزیستی روانشناختی جمع آوری و برای ارزیابی اختلال استرس پس از سانحه از مصاحبه بالینی استفاده شد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد در مرحله پس‌آزمون گروه های آزمایش و کنترل درکیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی تفاوت معناداری داشتند. به عبارت دیگر امید درمانی باعث افزایش معنادارکیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دارای اختلال استرس پس ازسانحه شد. نتایج حاکی از تاثیر امید درمانی در بهبودکیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی می باشد. بنابراین روش امید درمانی می تواند توسط مشاوران و درمانگران برای بهبودکیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه مورد استفاده قرار گیرد

کلمات کلیدی :
امید درمانی،کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی، اختلال استرس پس از سانحه، کروناویروس، کووید-19